Τρεις συζητήσεις για το ελληνικό θέατρο στα χρόνια της δικτατορίας, 13, 20 & 27 Μαρτίου

Στην πρώτη συζήτηση (13 Μαρτίου), η ηθοποιός Έλλη Φωτίου και ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Στέφανος Ληναίος συνομίλησαν για το Σύγχρονο Ελληνικό Θέατρο με τον Πλάτωνα Μαυρομούστακο, καθηγητή στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ, και την Ελένη Ρουμπάνη, θεατρολόγο, υποψήφια διδάκτορα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.

Στη δεύτερη συζήτηση (20 Μαρτίου), ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Παπαγεωργίου συνομίλησε με τον ιστορικό και δημοσιογράφο Σπύρο Κακουριώτη για το Θέατρο Στοά.

Στην τρίτη συζήτηση (27 Μαρτίου), η ηθοποιός Ρένη Πιττακή και ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Αρζόγλου συνομίλησαν για το Θέατρο Τέχνης και για το Ελεύθερο Θέατρο με τη Γωγώ Βαρζελιώτη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, και τον Απόστολο Πούλιο, εκπαιδευτικό στο Μουσικό Σχολείο Ιλίου και μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ.

Την επιμέλεια των συζητήσεων και το συντονισμό ανέλαβε η Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη, υπεύθυνη των Αρχείων Παραστατικών Τεχνών του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ.

Και οι τρεις εκδηλώσεις σφραγίστηκαν από τις πολύτιμες μαρτυρίες των καλλιτέχνιδων και των καλλιτεχνών της σκηνής που έζησαν την περίοδο της χούντας, υπέστησαν τη σκληρή λογοκρισία την οποία η δικτατορία είχε επιβάλει στο θέατρο και αντιστάθηκαν στον ασφυκτικό μηχανισμό της μέσα από την τέχνη τους. Οι ζωντανές συζητήσεις μεταξύ των καλλιτεχνών και των ιστορικών του θεάτρου συνέβαλαν στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων, συνεισέφεραν νέα στοιχεία στην έρευνα και είχαν πολύ θερμή ανταπόκριση από το κοινό, που συμμετείχε ενεργά σε αυτές.

Η λογοκρισία στον κινηματογράφο, το θέατρο και το τραγούδι την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-1974) μέσα από τεκμήρια των Γενικών Αρχείων του Κράτους, 10 Μαρτίου

Σχολικές ομάδες Γυμνασίου και Λυκείου, μετά την ξενάγησή τους στην έκθεση, βλέπουν μέσα από τεκμήρια των ΓΑΚ τον τρόπο που η δικτατορία των συνταγματαρχών έκοβε ταινίες, θεατρικά κείμενα και τραγούδια, προσπαθούν να κατανοήσουν τη λογική των λογοκριτών της δικτατορίας που απαγόρευσαν αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες, όπως «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», ενώ συζητούν για τη στάση των καλλιτεχνών απέναντι σε ένα αυταρχικό καθεστώς και για το αν έχουμε σήμερα λογοκρισία και με ποιο τρόπο αυτή ασκείται. Στο τέλος, οι μαθητές / μαθήτριες χωρίζονται σε ομάδες και μετατρέπονται σε λογοκριτές και στιχουργούς με στόχο να αλλάξουν ένα τραγούδι του Μάνου Λοΐζου που απαγορεύτηκε την περίοδο της δικτατορίας ώστε αυτολογοκρινόμενοι να το κάνουν «ακίνδυνο» και να εγκριθεί από την επιτροπή λογοκρισίας των συμμαθητών / συμμαθητριών τους.
Τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος κάνει ο Γιάννης Γκλαβίνας, Αν. προϊστάμενος Τμήματος Προβολής, Επικοινωνίας και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, ΓΑΚ - Κεντρική Υπηρεσία.

Το πρόγραμμα έχουν παρακολουθήσει 13 τμήματα Γυμνασίων, Λυκείων και Επαγγελματικών Λυκείων, και συγκεκριμένα 280 μαθητές και μαθήτριες από 7 διαφορετικά σχολεία (2ο Γενικό Λύκειο Νίκαιας, Λύκειο Πολύτροπη Αρμονία Χαϊδάρι, 3ο Λύκειο Δάφνης, 1ο Επαγγελματικό Λύκειο Αγίας Παρασκευής, 1ο Γυμνάσιο Αργυρούπολης, 4ο Γυμνάσιο Αλίμου, 5ο Λύκειο Νέας Ιωνίας).

Μια ιστορία για το ταξίδι της γραφής και του βιβλίου, Μάρτιος

Το ΜΙΕΤ συνεχίζει το πρωτοποριακό έργο διασύνδεσης με ελληνόφωνα σχολεία του εξωτερικού, μέσα από το εξ αποστάσεως συγχρονικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Μια ιστορία για το ταξίδι της γραφής και του βιβλίου». Αυτόν τον μήνα, η Σοφία Πελοποννησίου, υπεύθυνη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΜΙΕΤ, υποδέχθηκε το Εννεατάξιο Σχολείο Μεσοποτάμου από τη Βόρεια Ήπειρο, το Ελληνικό Σχολείο Βουκουρεστίου «Αθηνά» από τη Ρουμανία και το Γυμνάσιο Λουμπουμπάσι από τη Λ.Δ. του Κονγκό.

Η κυρία Ελένη Παπαγεωργίου, φιλόλογος στο Γυμνάσιο Λουμπουμπάσι, έγραψε χαρακτηριστικά:

«Το βιβλίο αποτελεί τη νίκη απέναντι στο θάνατο» […]οι μαθητές και οι μαθήτριες παρακολούθησαν το ψηφιακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, με στόχο την εξοικείωσή τους με την εξέλιξη της γραφής και την ιστορία του βιβλίου, αλλά και τη γνωριμία τους με το ΜΙΕΤ, έναν από τους σημαντικότερους φορείς πολιτισμού της Ελλάδας. […] κλήθηκαν να μιλήσουν για τη σχέση που έχουν με την ανάγνωση των βιβλίων και τη λογοτεχνία και με μεγάλη χαρά ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση να συμμετάσχουν σε μία ομαδική εργασία παραγωγής γραπτού λόγου. […] έγραψαν την αρχή και το τέλος από «Το βιβλίο της ζωής τους». Μπορείτε να διαβάσετε τις ιδέες τους στον σύνδεσμο που ακολουθεί: